(1868-1936)
ros. prozaik, dramaturg, publicysta. Wcześnie osierocony przez rodziców, przez 10 lat wędrował po Rosji wposzukiwaniu pracy iwiedzy. Tułacze dzieciństwo imłodość zaciążyły na jego psychice itwórczości (stąd pseudonim, ros. gorkij = gorzki). Zaangażowany wdziałalność rewolucyjno-propagandową był pod nadzorem policji (1898-17), trzykrotnie więziony (1898-1901). W1905 r. wstąpił do SDPRR. Wlatach 1907-13 przebywał na Capri jako emigrant polityczny, po amnestii (1913) wrócił do Rosji. W1921 r., rozczarowany rewolucją, ponownie opuścił Rosję, w1931 r. powrócił jednak do kraju na stałe. W1929 mocą bezprecedensowej uchwały KCWKP uznany za "wielkiego pisarza rewolucyjnego", przyjął rolę przywódcy lit. radzieckiej iteoretyka realizmu socjalistycznego. Autor utworów prozatorskich: Makar Czudra (1892), Szkice iopowiadania (1898-99), Czytelnik (1895-98), Czełkasz (1895), Konowałow (1897), Malwa (1897), Stadło Orłowów (1897), Byli ludzie (1897), Foma Gordiejew (1899), Matka (1906), Miasteczko Okurów (1909), Życie Matwieja Kożemiakina (1911), Artamonow isynowie (1925), sztuk teatralnych: Mieszczanie (1902), Letnicy (1904), Dzień słońca (1904), Barbarzyńcy (1905), Wassa Żeleznowa (1910), Jegor Bułyczow iinni (1932); autobiograficznej trylogii Dzieciństwo (1913), Wśród ludzi (1916), Moje uniwersytety (1923). W.Pudowkin nakręcił w1927 r. film na podstawie powieści Matka, aB.Brecht dokonał jej adaptacji scenicznej (1930).
- MAKSYM, Pochodzenia łacińskiego,...