wmit. gr. bóg zmarłych, świata podziemnego, syn Kronosa iRei, brat Zeusa, Posejdona, Hery, Hestii iDemeter. Po zwycięstwie nad tytanami bracia podzielili między sobą władzę nad wszechświatem: Zeus otrzymał Ziemię iNiebo, Posejdon Morze, aH. Podziemie. H. incydentalnie pojawia się wmitach, ważną rolę odgrywa jedynie wcyklu mitów o Demeter i Persefonie. Małżeństwo H. iPersefony uchodziło za bezdzietne. H. nikomu zżywych nie pozwalał przekraczać bram swego królestwa (choć zdarzały się iwyjątki, do Podziemia zstąpili iwyszli stamtąd żywi: Herakles, Orfeusz, Tezeusz, Odyseusz, Eneasz), dusze zmarłych nie miały powrotu na ziemię (zwyjątkiem Alkestis). Bojąc się jego gniewu, nazywano go "niewidzialnym", ale często określano jako Plutona, Zeusa Podziemia. Rzymianie nadali mu imię Bogacza (Dis złac. dives = bogacz). Przedstawiano H. najczęściej jako starca zrogiem obfitości wręce. Grecy imieniem H. nazywali świat podziemny Tartar, Pola Elizejskie. Rzeźby przedstawiające H. wyszły spod dłuta G.L.Berniniego, F.Girardona, L.Matiellego.
Hades
Literatura powszechna