(1914-97)
pisarz czes., który wswojej twórczości czerpał inspiracje zprozy J.Haška, atakże zosiągnięć psychoanalizy isurrealizmu. Po wojnie ukończył studia prawnicze, ale socjalistyczne władze zmusiły go do fizycznej pracy wkladeneńskiej stalowni. To doświadczenie życiowe sprawiło, że H. zaczął inaczej patrzeć na otaczającą go rzeczywistość. Obserwacja robotników toczących przy piwie nieomal surrealistyczne dialogi natchnęła wyobraźnię twórczą pisarza. Dlatego ulubieni bohaterowie H., umieszczani przez autora na kartach jego nowatorskich powieści, to ludzie prości, często zmarginesu społ., zprzedmieść, awich groteskowej egzystencji zawiera się jednak jakaś prawda życiowa. Autor opowiadań ( Pociągi pod specjalnym nadzorem, 1965; zbiór Bar Świat, 1966; Święto przebiśniegu, 1978), groteskowych powieści zawierających pierwiastki autobiograficzne (Lekcje tańca dla starszych izaawansowanych, 1964; Obsługiwałem angielskiego króla, 1975; Postrzyżyny, 1976; Zbyt głośna samotność, 1976; Taka piękna żałoba, 1979; Skarby całego świata, 1981), trylogii Wesela wdomu, Vita nuova, Przerwy wzabudowie (1987), autobiografii Kim jestem (1989). WPolsce przed 1989r. niektóre utwory H. wydawano poza cenzurą, wtzw. drugim obiegu.
- Hrabal Bohumil, (1914-97)
- HRABAL, Bohumil (1914-97)
- BOGUMIŁ, Pochodzenia słowiańskiego.(...)