(1887-1962)
poeta amer. Wszechstronnie wykształcony, uczęszczał do szkół wNiemczech i Szwajcarii, gdzie zdobył znajomość greki, łaciny, hebrajskiego, niemieckiego ifrancuskiego. Wiedzy dopełnił na uniwersytetach amer., studiując m.in. biologię, medycynę, leśnictwo. Na uformowanie światopoglądu J. wpływ miała lektura Biblii, tragików gr., dzieła Nietzschego iSpenglera. Największy samotnik wpoezji amer. XX w., całe życie spędził wkalifornijskim ustroniu, usytuowanym nad brzegiem oceanu, które nazywał Jastrzębią Wieżą. Pełen niechęci do rodzaju ludzkiego - "godzien wzgardy jest tylko człowiek" - odnajdywał prawdę iład wnaturze. Tłem dla obrazów przemocy: żądz, mordów, gwałtów ikazirodztwa, jest wpoezji J. ocean, granitowe skały isekwoje, symbolizujące porządek iwiecznotrwałość wszechświata. Pod względem formalnym poeta upodobał sobie wiersz wolny, łączący styl biblijny zpotoczną angielszczyzną współczesną. Na dorobek J. złożyły się: zbiory Tamara iinne wiersze (1924), Deszcz (1925), Kobiety zPoint Sur (1927), Przesilenie (1935), Gniewaj się na słońce (1941), Hungerfield iinne wiersze (1954), Początek ikoniec (1964) oraz dramaty poetyckie Wznieść się ponad tragedię (1924) iNarodziny epoki (1935).
- Jeffers Robinson, (1887-1962)
- JEFFERS, Robinson (1887-1962)