(1895-1925)
poeta ros. Pochodził zrodziny chłopskiej. Wychowywany przez dziadka wtradycji ludowej kultury duchowej, wcześnie ujawniał zainteresowania lit. Po zakończeniu nauki wnadziei zrobienia kariery wyruszył do Moskwy, zktórej po trzyletnim pobycie wyjechał do Piotrogrodu (1915). Uzyskawszy listy polecające od A.Błoka iS.Gorodieckiego, nawiązał kontakt ztamtejszą elitą, zaczął drukować wprestiżowych czasopismach, stał się wielką indywidualnością, poetą modnym, zapraszanym na imprezy lit. W1919 r. wMoskwie wraz W.Szerszeniewiczem iA.Marienhofem ogłosił manifest programowy imażynizmu. Początek lat 20. to apogeum sławy J. dopełniony spektakularnym małżeństwem ze światowej sławy tancerką I.Duncan. Po jego rozpadzie, wpadłszy walkoholizm idepresję, popełnił samobójstwo. Autor utworów: Kobyle okręty (1919), Sorokoust (1920), Spowiedź chuligana (1920), Moskwa karczemna (1922), poematu Anna Sniegina (1925), cyklu poetyckiego Motywy perskie (1925), poemaciku Ruś sowiecka (1924), lirycznego dramatu Pugaczow. Wczesne utwory J., wyrastające zżycia wsi, pełne były opisów przyrody, poezje zostatnich lat przenikały tony katastrofizmu iosamotnienia.