(1905-83)
ang. pisarz, dziennikarz i działacz polit. pochodzenia węg. W podróżach reporterskich dotarł m.in. do ZSRR i Hiszpanii, gdzie wl. 1936-39 pełnił funkcję korespondenta wojennego. Sympatyk komunizmu, angażował się w działalność na rzecz obrony praw człowieka. Rozgłos zyskał powieścią Ciemność w południe (1941), opisującą losy ofiar procesów stalinowskich w l. 30. (tzw. procesy moskiewskie). Poruszył w niej problem etyki rewolucyjnej i przeprowadził szczegółową analizę mechanizmu zniewolenia jednostki wustroju totalitarnym. Zagadnieniu moralności polit. poświęcił także kolejne powieści: Krucjata bez krzyża (1943), Nocni złodzieje (1946), Prostytutki (1972). Ważne miejsce w dorobku lit. K. zajmują tomy wspomnień autobiograficznych iesejów, m.in. Jogin i komisarz (1945), Lotos irobot (1961). Wśród licznych prac o tematyce naukowej, które zdominowały twórczość K. po 1956 r., na uwagę zasługują szczególnie: trylogia Lunatycy (1959), Akt stworzenia (1964) oraz Duch w maszynie (1967).