wmit. gr.: 1. Król Teb po zabójstwie Lajosa, syn Menojkeusa, brat Jokasty. K. oddał władzę Edypowi, gdy ten odgadł zagadkę Sfinksa iuwolnił od potwora miasto; zezwolił na małżeństwo Edypa zJokastą, wdową po Lajosie, nie wiedząc, że jest to związek matki isyna. Kiedy prawda opopełnionym kazirodztwie wyszła na jaw, K. ponownie objął władzę. W czasie wojny Siedmiu przeciw Tebom K., by ocalić miasto, złożył własnego syna, Megareusa, w ofierze Aresowi; zabronił grzebania zwłok Polynejkesa, syna Edypa, który zginął wbratobójczej walce z Eteoklesem. Antygona przysypała brata ziemią, za karę K. zamurował ją żywcem w grobowcu. Starał się sprowadzić do Teb Edypa, przepowiednia bowiem głosiła, że jego prochy przyniosą szczęście ziemi, w której spoczną, jednak przeszkodził mu wtym Tezeusz. Zob. też Edyp, Antygona. 2. Król Koryntu, syn Lykajtosa, udzielił schronienia Jazonowi i Medei, którzy żyli u niego szczęśliwie kilka lat aż do chwili, gdy K. postanowił wydać swą córkę Glauke (lub Kreuzę) za Jazona. Zdradzona Medea posłała pannie młodej zatrutą suknię; gdy Glauke włożyła szatę, ogarnęły ją płomienie, które podpaliły pałac. K. to jeden z gł. bohaterów wMedei Eurypidesa.
- KREON, (mit. gr.) brat Jokasty,...
- Jokasta, wmit. gr. matka iżona...
- BECK Julian, (1925-1985)