(arab. "zebranie")
gat. prozy narracyjnej wlit. arab. popularny wX-XII w.; obyczajowo-satyryczne opowiadanie łotrzykowskie, zazwyczaj wformie dialogu, ukazujące sceny zżycia różnych warstw społ. oraz przygody włóczęgów ioszustów. Gł. postaciami m. byli bohater inarrator, który krytykował wswych wypowiedziach obyczaje społ., rel. ijęz. M., pisane prozą rytmizowaną, wzbogacano licznymi figurami retorycznymi, gierkami słownymi, środkami budującymi nastrój tajemniczości. Do najwybitniejszych twórców m. zalicza się al-Hamadhaniego ial-Haririego. Cykle m., które łączyła osoba narratora ibywało, że bohatera, nazywano makamatami; dały one początek europ. romansowi łotrzykowskiemu. Zob. Żywot Łazika zTormesu.
- MAKAMA, gatunek literacki w klasycznej...