(1881-1958)
pisarz franc., laureat Nagrody Nobla (1937). Odkąd wwieku 17 lat przeczytał Wojnę ipokój, marzył onapisaniu wielkiej powieści na miarę dzieła L. Tołstoja. Zanim doświadczenie iwarsztat pisarski umożliwiły mu realizację ambitnych planów, uzyskał dyplom archiwisty--paleografa iopublikował opowieść Stawanie się, którą zjednał sobie sympatię A. Gide’a, podobnie jak on sprzeciwiającego się normom moralnym, narzucanym przez społeczeństwo mieszczańskie. Dużym sukcesem okazała się powieść Jean Barois (1913), wktórej pisarz przedstawił młodość pokolenia dojrzewającego watmosferze sporów ideologicznych wywołanych sprawą A. Dreyfusa (oficer franc. pochodzenia żyd. oskarżony oszpiegostwo). W1920 r. M. du G. opuścił Paryż iwyjechał do rodzinnego majątku wśrodkowej Francji, gdzie rozpoczął, trwającą 20 lat, pracę nad dziełem życia - sagą powieściową Rodzina Thibault (1922-40). Cykl składający się z8części: Szary zeszyt (1922), Pokuta (1922), Piękny czas (1923), Sorellina (1928), Śmierć ojca (1929), Dzień przyjęć doktora Thibault (1929), Lato (1914) oraz Epilog (1940), opowiada oupadku przedwojennego społ. franc., ukazanego na przykładzie dwóch rodzin różniących się poglądami rel. ipolit. - katolików Thibaultów iprotestantów Fontaninów. Nietypowa ze względu na ograniczenie akcji do krótkiego odcinka czasu (od przełomu wieków do 1918 r.) izaledwie dwóch pokoleń saga uznana została za najwybitniejsze osiągnięcie "postbalzakowskiej" powieści. Wokresie pracy nad Rodziną Thibault M. du G. opublikował także: opowiadanie Zwierzenie afrykańskie (1931), poświęconą problemowi homoseksualizmu sztukę Milczek (1932) oraz powieść obyczajową Stara Francja (1933). Pracę nad ostatnią powieścią, Wspomnienia pułkownika Maumorta, ponownie podejmującą temat homoseksualizmu, przerwała pisarzowi śmierć. Przekazana przez autora wraz zkorespondencją idziennikiem zl. l919-49 Bibliotece Narodowej wParyżu, została ujawniona, zgodnie zwolą M. du G., w25 lat po jego śmierci. Książka, odważna ibrutalna, ujawniła m.in. głębokie zahamowania psychiczne autora nie pogodzonego zwłasną innością seksualną.
- Martin du Gard Roger, (1881-1958)
- MARTIN DU GARD, Roger (1881-1958)
- ROGER, Pochodzenia starogermańskiego.(...)