(1885-1967)
franc. powieściopisarz ibiograf. Autor humorystycznych książek Milczenie pułkownika Bramble (1918) iOpowieści doktora O’Grady (1921), stanowiących owoc obserwacji obyczajowości Szkotów iIrlandczyków, M. dał się poznać przede wszystkim jako mistrz powieści biograficznych. Wgalerii postaci hist. sportretowanych przez pisarza znaleźli się m.in.: pani de Lafayette, G. Sand, V. Hugo, H. Balzac, G. Byron, M. Proust, Voltaire, I.Turgieniew. Swojej fascynacji kulturą anglosaską dał wyraz pisząc Cztery studia angielskie (1927) oraz cykl portretów lit., Magicy ilogicy (1935), przybliżający sylwetki m.in. R. Kiplinga, G.B.Shawa, G.K. Chestertona, J.Conrada, A. Huxleya. Sprawny historiograf, napisał dzieje Anglii, Francji iStanów Zjednoczonych. Wjego dorobku znalazły się też tomy esejów Od Prousta do Camusa (1963) iOd Gide’ado Sartre’a(1965). Wobec wymienionych dzieł twórczość beletrystyczna M., na którą oprócz humorystycznych złożyły się też powieści psychologiczne, jak Bernard Quesnay (1926) iKlimaty (1928), odeszła na dalszy plan.