(1938)
powieść J. P. Sartre’a, której pisarz nadał formę dziennika prowadzonego przez intelektualistę Roquentina. Po przybyciu do Bouville, portowego miasta, bohater, który miał tu pracować nad biografią pewnego ambasadora, odkrywa, że ludzie, przedmioty, anawet własne ciało igesty rodzą wnim mdłości. Podczas oglądania korzenia kasztanowca wparku spada na niego olśnienie, uzmysławia sobie absurdalność życia społ. oraz życia samego wsobie: "Jesteśmy stosem istnień zaplątanych wsobie; nie mając najmniejszego powodu, ani jedni, ani drudzy, by być tutaj..." Podobne odczucia towarzyszą dawnej przyjaciółce Roquentina, Annie. Przygotowując się do opuszczenia Bouville, bohater zapomina na chwilę omdłościach, będących reakcją na absurdalność świata, słuchając znajomej płyty. Rodzi się nadzieja, że być może, dzięki twórczości artystycznej, możliwe jest ocalenie sensu życia. Sartre pisał powieść wokresie buntu izwątpienia we wszelkie wartości. Wkolejnych utworach (Muchy, Czym jest literatura?) podejmie już próby przeciwstawienia się egzystencjalnemu lękowi poprzez zaangażowanie na rzecz społeczeństwa.
- MDŁOŚCI, nudności
- ADDISONA CHOROBA, cisawica
- lamblioza, (giardiaza)