(1925-70)
jap. pisarz, dramaturg, eseista. Wcześnie ujawnił swoje zainteresowania lit., w1944 r., jeszcze jako uczeń elitarnej szkoły Gakushu-in, wydał opowiadanie Hanazakari-no mori. Po ukończeniu prawa na uniwersytecie tokijskim podjął pracę wministerstwie finansów. Zdobył szeroką wiedzę oliteraturze franc. igr. (Shiosai, 1954, było jap. wersją idylli oDafnis iChloe). Jego prowokacyjna twórczość nawiązywała do jap. tradycji, którą M. odczytywał wsposób niezwykle zachowawczy. Zróżnicowany dorobek lit. pisarza obejmuje powieści Kamen-no kokuhaku (1951) - która przyniosła sławę autorowi, ukazywała dramat chłopca, który ze smutkiem odkrył swoje homoseksualne skłonności, Kinjiki (1951), Kinkakuji (1957), Hôjô-no umi (t.1-4, 1965-70) - podejmująca temat śmierci ireinkarnacji, opowiadania, nowele, eseje, sztuki teatr. wyrastające zducha teatru no- (jednoaktówki Wachlarz, Jesteś piękna, Adamaszkowy bębenek, 1956). M. zaangażowany był wdziałalność polit., wyznawał poglądy nacjonalistyczne, dążył do odrodzenia kultu cesarstwa. Założył paramilitarną organizację Tate-no kai. Po nieudanej próbie puczu wojskowego popełnił samobójstwo wformie rytualnego seppuku.
- MISHIMA, Yukio, właśc. Kimitake...