(1867-1916)
pisarz jap. tworzący wlit. okresie Meiji (1868-1919). Ojciec N., zbiedniały urzędnik, oddał syna na wychowanie zamożnemu małżeństwu. Jako dziewięciolatek N. powrócił do biologicznych rodziców. Na uniwersytecie tokijskim studiował filologię ang. W1900 r. wyjechał do Londynu, by doszlifować język Szekspira. W1903 r. powrócił do kraju ipodjął pracę jako nauczyciel języka ang. na uniwersytecie tokijskim iwgimnazjum. W1907 r. został kierownikiem lit. czasopisma "Asahishimbun". N. dał się poznać publiczności lit. najpierw jako autor haiku - niewielkich, finezyjnych poematów epigramatycznych, wierszy tworzonych po chiń. Jednak prawdziwe uznanie przyniosły autorowi powieści, których nadrzędnym tematem było zagadnienie samotności, jakiej doznaje człowiek we współcz. świecie. Satyr. powieść Jestem kotem (1900-06), drukowana wodcinkach na łamach lit. czasopisma "Hototogisu", stała się wydarzeniem lit. iwpłynęła na rozwój nowoczesnej powieści jap., wznacznej mierze pozostającej pod oddziaływaniem literatury Zachodu. Ponadto autor powieści Botchan (1906), Kusamakura (1906), Gubijinsô (1907), Sanshirô (1908), Sorekara (1909), Mon (1910), Higansugi-made (1912), Kôjin (1912-14), Sedno rzeczy (1914) - uważanej za klasyczną powieść dzisiejszej Japonii, silnie związanej ztradycją; nie dokończonej Meian (1916). N. zpowodzeniem uprawiał także krytykę lit. idziennikarstwo.