wmit. gr. personifikacja Zwycięstwa. Wg Hezjoda córka tytana Pallosa inimfy Styks; zaliczała się do pierwszego pokolenia bogów, starszego od bóstw olimpijskich. N. przedstawiano jako kobietę zwieńcem na głowie iskrzydłami uramion, pędzącą przez przestworza. Często, będąc raczej pojęciem niż postacią, towarzyszyła innym bogom (np. wAtenach N. to epitet Ateny). WRzymie, gdzie utożsamiano N. zWiktorią (Victoria), na szczycie Palatynu znajdowała się świątynia ku jej czci. Do naszych czasów przetrwały rzeźby przedstawiające N.: Nike zOlimpii Pajoniosa zMende (ok. 420 r. p.n.e.); dwie rzeźby zateńskiej Akropolis (ok. 420 r. p.n.e.); Nike zSamotrake (ok. 300 n.e.); rzym. Victoria zOstii (Iw.).
Nike
Literatura powszechna