(1894-1938)
prozaik ros. Syn Niemca iRosjanki. W1920 r. ukończył studia ekonomiczne wMoskiewskim Instytucie Handlowym. Odbył liczne podróże (Europa Zachodnia, Chiny, Japonia, USA, wyprawa na Spitsbergen). W 1937 bezpodstawnie aresztowany ioskarżony, następnie stracony; w1956 zrehabilitowany. Autor opowiadań: Rzeczy minione (1920), Arktyka (1925), Iwan Moskwa (1927), Mahoń (1929); powieści Nagi rok (1921), Maszyny iwilki (1925), Sobowtóry (1935 wydanej wPolsce, wZSRR nie opublikowanej), Wołga wpada do Morza Kaspijskiego (1930), noweli: Śmierć komandarma (1926); licznych reportaży, np. Korzenie japońskiego słońca (1926), O’key. Romans amerykański (1933). Problematyka utworów P. krążyła wokół miejsca Rosji wświecie. Rewolucja wg pisarza wydobyła na jaw ukryte instynkty biologiczne ianarchizm, prymitywizm iokrucieństwo mas, była zderzeniem zacofanej chłopskiej Rusi znowoczesną ideologią icywilizacją Zachodu.