(ok.250--184p.n.e.)
komediopisarz rzym. Wmłodości przybył zSarsiny do Rzymu, gdzie znalazł zatrudnienie jako pracownik sceniczny, przez co nawiązał bliskie kontakty zteatrem. Na dorobek lit. P. składało się prawdopodobnie ok. 130 sztuk, do naszych czasów zachowało się ich wcałości 21, we fragmentach 30. Najbardziej znane to: Amfitrion, Skarb, Jeńcy, Bracia, Żołnierz samochwał, Strachy, Dzień za trzy grosze. Komedie P. były najczęściej przeróbkami gr. utworów należących do tzw. nowej komedii attyckiej (sztuki Menandra, Filemona iDifilosa), wzbogaconymi rzym. kolorytem lokalnym, charakteryzowały się powiązaniem partii wokalnych, scen baletowych ikomizmu sytuacyjnego, wartką akcją, użyciem języka potocznego. Stworzone przez P. typy postaci pojawiają się wliteraturze późniejszego okresu: Skarb stał się wzorem dla Skąpca Moliera, komedię sobowtórów Bracia wykorzystał W.Szekspir wKomedii omyłek, Żołnierz samochwał to prototyp np. Papkina zZemsty A.Fredry.
- PLAUTUS, Titus Maccius, zw. Plaut...