(1937)
pisarz amer., czołowy przedstawiciel postmodernizmu. Tajemnicza postać, októrej życiu niewiele wiadomo; stroni od środowiska lit., nie udziela wywiadów, nie pozwala na publikację swoich fotografii. Absolwent Uniwersytetu Cornell, rozpoczął studia na wydziale fizyki, by po odbyciu służby wmarynarce wojennej powrócić na uczelnię iskończyć anglistykę; uczęszczał na seminarium W. Nabokowa. Pracował jako technik wzakładach Boeinga. Opublikował dotychczas cztery powieści: wyróżnioną nagrodą PEN Clubu im. Faulknera za debiut V. (1963), 49 idzie pod młotek (1966), nagrodzoną National Book Award iuhonorowaną Nagrodą Pulitzera Tęczę grawitacji (1973) oraz Krainę winnic (1990). W1984 r. ukazał się także zbiór opowiadań P., Opieszały uczeń. Wielowarstwowe powieści P. skupiają się wokół problemu kryzysu kulturowego cywilizacji Zachodu. Powraca wnich temat nieuchronnej zagłady kosmosu (teoria "entropii", zakładająca, że energia przechodzi powoli wstan bezczynności izamiera) oraz sposób pojmowania historii jako spisku ogarniającego cały świat. Prócz przyjemności lekturowej utwory te dostarczają wielu informacji zzakresu matematyki, termodynamiki, cybernetyki, socjologii ipsychologii. Powieści amer. postmodernisty przetłumaczył na jęz. pol. P. Siemion.
- Pynchon Thomas, (ur. 1937)
- PYNCHON, Thomas (ur. 1937)