Reklama

Rushdie Salman

(ur. 1947)

ang.-ind. prozaik. Potomek muzułmańskiej rodziny ind., jako 14-latek wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie po ukończeniu uniwersytetu wCambridge przez 10 lat zarabiał na życie pisząc reklamy. Lit. twórczość R. zainaugurowała powieść Grimus (1974), po której ukazały się kolejno: uhonorowane Booker Prize Dzieci północy (1981) - fantastyczno-polit. saga odzieciach urodzonych wokresie uzyskania niepodległości przez Indie; Hańba (1983) - utwór wymierzony wdyktaturę pakistańską, oraz Uśmiech jaguara (1987) - zbiór reportaży zwojny wNikaragui. Powieści, wktórych R. dopuścił się krytyki przywódczyń Indii iPakistanu, Indiry Gandhi iBenazir Bhutto, stały się przyczyną skandali polit. Największą burzę miały jednak rozpętać Szatańskie wersety (1988) - powieść-rzeka oemigrantach zAzji wLondynie, wktórej R. poddał ostrej krytyce fanatyzm rel. Wschodu. Książka ściągnęła na autora nienawiść wyznawców islamu oraz powiązaną zwyrokiem śmierci klątwę ajatollaha Chomeiniego. Od tamtej pory pisarz zmuszony jest żyć wścisłym ukryciu. Po tych wypadkach rozgorzała wśrodowisku pisarzy dyskusja na temat wolności wypowiedzi lit. oraz polit. manipulacji wokół głosu intelektualisty. Dwa lata później R. opublikował alegoryczną baśń owalce dobra ze złem, Harun imorze opowieści (1990).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama