(VII/VI w. p.n.e.)
poetka gr. zMityleny na wyspie Lesbos; jedna znajwiększych indywidualności poetyckich starożytnej Grecji; przedstawicielka liryki eolskiej. Twórczość S. jest ściśle związane zjej działalnością pedagogiczną: grupowała wokół siebie iwychowywała dziewczęta zarystokratycznych rodzin, darzyła je wysublimowaną przyjaźnią, im poświęcała swe pieśni miłosne, weselne hymny, odznaczające się doskonałością formalną, pisane wróżnych miarach metrycznych, m.in. strofie zw. od jej imienia saficką. Z9 ksiąg utworów S. wcałości przetrwały do dziś tylko 2 teksty ispora liczba fragmentów. Do twórczości S. nawiązywali: Herodot, Teokryt, Apollonios zRodos, Kallimach, Katullus, Horacy, Owidiusz. Pol. przekłady utworów S.: Pieśni (1961), Antologia liryki greckiej (1955), Liryka starożytnej Grecji (1984).