(1940)
debiutancka powieść C. McCullers. Małe miasteczko na Południu, mieszkańcy jednej dzielnicy. Niemowa Grawer Singer darzy przyjaźnią Antonapoulosa, także niemowę. Ten ostatni, nie odwzajemniając uczucia Singera, ucieka od niego, zanim na dobre wyjedzie do przytułku. Osamotniony Singer staje się wbrew sobie powiernikiem sąsiadów, których przyciąga swoim spokojem, odczytywanym przez nich mylnie jako dobroć. Wgłębi duszy bowiem Singer ignoruje, anawet kpi sobie zszukających uniego ratunku ludzi. Swoje niepokoje, lęki inadzieje powierzają niemowie m.in.: uczennica Mick, która broni się przed dorosłością imarzy okarierze Mozarta; doktor Coppeland, szczerze oddany sprawie czarnoskórych braci; Biff, właściciel gospody, który pozwala biedakom stołować się
za darmo; Jake, włóczęga ianarchista. Wszyscy oni stracą swoje oparcie zchwilą, gdy na wieść ośmierci Antonapoulosa Singer odbierze sobie życie. Pesymistyczna wizja stosunków międzyludzkich przebija we wszystkich utworach McCullers. Swoją opinię omiłości pisarka wyraziła następująco: "Miłość związana jest nierozerwalnie zsamotnością. Osoba kochana boi się inienawidzi tej, która ją kocha, inie bez powodu, ponieważ ten, kto kocha, zawsze usiłuje zniszczyć kochanego".
- McCULLERS, Carson (1917-67)
- McCullers Carson, (1917-67)