(1898-1925)
poeta chorw. zajmujący się również krytyką lit. Pochodził zrodziny hercegowińskich górali. Wczasie nauki wgimnazjum wZagrzebiu, którą rozpoczął w1914 r., wydawał czasopisma "Vijavica" i"Juriš". Drukowane wpismach utwory, artykuły, prawie zawsze autorstwa Š., nie podobały się władzom szkoły, które usunęły młodego poetę zgimnazjum. W1924 r. ukazało się kilka numerów "Književnika", następnego pisma młodego wydawcy. Wpublikowanych artykułach Š. piętnował modernizm ijego epigonów. Poeta był orędownikiem awangardy wliteraturze, obok M. Krležy gł. reprezentantem nurtu ekspresjonistycznego. Wswojej poezji, pisanej wierszem wolnym, dążył do maksymalnej zwięzłości opisu. Jedyny wydany za życia poety tomik, Preobraženja (1920), zwiastuje zmiany wjego twórczości, stopniowo odchodzi Š. od maniery ekspresjonistycznej na rzecz konkretyzmu wprezentowaniu egzystencji człowieka. Głównym tematem poezji Š. było dążenie do poznania sensu życia, poczucie nieuchronności śmierci, samotność nękająca człowieka wwielkim mieście.