(ur. 1934)
nigeryjski prozaik i poeta piszący po ang., laureat Nagrody Nobla (1986). Przyszedł na świat w murzyńskiej rodzinie w zach. Nigerii, gdy kraj ten należał jeszcze do imperium brytyjskiego. W 1954 r. wyjechał na studia do Stanów Zjednoczonych, a stamtąd do Anglii, by po 6 latach wrócić do Nigerii i zaangażować się w działalność pedagogiczną, teatralną i polit. - był dwukrotnie aresztowany: w 1965 r. pod zarzutem podważania uczciwości wyborów i w 1967, w czasie wojny domowej - oskarżony o współpracę z powstańcami. Pokłosiem więziennych przeżyć pisarza stały się zbiory poezji Wiersze z więzienia (1969) i Wrota lochu (1972) oraz opublikowane w Ameryce wspomnienia Człowiek umarł (1972). Do najwyższych osiągnięć prozy S. należą dwie powieści, ukazujące proces wyzwalania się Afryki spod wpływów kolonialnych: Tłumacze (1965) i Czas anomii (1973). Podczas gdy pierwsza przynosi studium demoralizacji i skorumpowania młodych elit nigeryjskich, które nie radzą sobie z uładzeniem życia w świeżo wyzwolonym kraju, druga podnosi problem owej "niemożności" nigeryjskiej do rangi alegorii historiozoficznej. Propagator idei równoprawnego partnerstwa kultur afrykańskiej i europ., swoje poglądy S. zawarł m.in. w zbiorze esejów Mit, literatura i świat afrykański (1976). Pierwszy pisarz z Czarnego Kontynentu uhonorowany Nagrodą Nobla, S. poświęcił swój noblowski wykład przebywającemu w owym czasie w więzieniu przywódcy Afrykańskiego Kongresu Narodowego Nelsonowi Mandeli. Jemu też zadedykował tomik poezji Ziemia Mandeli (1989).
- Soyinka Wole, (ur. 1934)
- SOYINKA, Wole (ur. 1934)