wg gr. i rzym. tradycji imię kapłanki wypowiadającej w ekstazie wyrocznie Apollona. W pierwotnych przekazach mówiono o jednej S., córce Dardanosa z Troi i Neso; jej imieniem zaczęto nazywać później inne wieszczki, m.in. S. Libijską, Chaldejską, Delficką, Samijską, Kimeryjską. Najsłynniejsza była S. z Kume w płd. Italii; do Rzymu przybyła podobno za panowania Tarkwiniusza Pysznego i sprzedała władcy zbiór przepowiedni, tzw. Księgi sybilińskie, które przechowywano następnie na Kapitolu i pilnie strzeżono; na polecenie senatu, w chwilach dla kraju szczególnie trudnych, zasięgano rad z tych ksiąg. S. pojawia się w utworach Wergiliusza (Eneida), P. Lagerkvista; na obrazach Tintoretta, Guercina, Rembrandta, P. Bruegla st., na freskach Pinturicchia i Michała Anioła.
- SYBILLA, Pochodzenia greckiego,...
- SYBILLA, (mit. gr.) kapłanka...
- SYBILLI ŚWIĄTYNIA W PUŁAWACH, klasycystyczny (wzorowany...