(ok. 1431- po 63)
franc. poeta, autor poematów Mały i Wielki testament, bywalec karczm, domów publicznych i więzień; miał na koncie bójki, włamania z rabunkiem i zabójstwa. Zmarł w nieznanych okolicznościach, w niewiadomym miejscu. Na dzieło V. składają się dwa utwory liryczne, z których pierwszy, Mały Testament powstał w 1456 r., gdy poeta uciekał z Paryża przed szubienicą. W humorystyczny sposób dokonał zapisu wszystkiego, co posiadał; spadkobiercami uczynił przyjaciół i wrogów. W Wielkim testamencie pisanym w 1461 r. (wyd. 1489) V. skupiony na myśli o Bogu i o śmierci dokonuje rachunku sumienia, którego bilans skłania go do przyznania, że zmarnował życie. Popadając na przemian w rozpacz i ton ironiczny, prosi Boga o miłosierdzie dla swoich występków. W skład testamentu wchodzą pisane w różnych okresach życia ronda, których V. był mistrzem, oraz ballady, m.in.: Ballada o modlitwę do NMP, Żale pięknej płatnerki, Ballada wisielców i najczęściej cytowany utwór V., Ballada o paniach minionego czasu, ze słynnym pytaniem: "Gdzież są niegdysiejsze śniegi?"; doszła tu do głosu obsesja poety owładniętego lękiem przed przemijaniem, starością i rozkładem. Przekładu poematu na jęz. pol., z uwzględnieniem archaizacji, dokonał w latach I wojny światowej T. Boy-Żeleński. R. Friml uczynił V. bohaterem komedii muz. Król włóczęgów wg libretta B. Hookera i W.H. Posta.
- Villon François, (1431-po 1463)
- VILLON, François, przypuszczalnie...
- VILLON, Jacques, właśc. Gaston...