(1922)
prozaik amer., ceniony zarówno przez elitę intelektualną, jak i masowego czytelnika. Ukończył biochemię na Uniwersytecie Cornella i przez kilka lat pracował jako dziennikarz, m.in. rzecznik prasowy General Electric. W latach II wojny światowej służył w piechocie morskiej; przeżył bombardowanie Drezna w 1945 r. Twórczość lit. zaczął od pisania opowiadań fantastycznonaukowych. Do tego samego kręgu należały też pierwsze powieści V.: Pianola (1952), Syreny z Tytana (1959), Matka noc (1961), Kocia kołyska (1963) i Niech pana Bóg błogosławi, panie Rosewater (1965). Wielkim sukcesem okazała się wydana w 1969 r. Rzeźnia numer pięć, wstrząsająca powieść antywojenna, w której pisarz odwołał się do własnych doświadczeń z okresu służby w piechocie. Kolejne utwory: Śniadanie mistrzów (1973), Recydywista (1976) i Deadeye Dick (1982), przyniosły V. miano postmodernisty. Wykorzystując różne techniki metaprozy, poruszył kwestię odpowiedzialności jednostki za losy świata. Nie oparł się także pragnieniu wydrwienia zapatrzonego we własną potęgę amer. społeczeństwa. Ostatnie powieści V., Galapagos (1985) i Sinobrody (1987), przynoszą katastroficzną wizję człowieka uwikłanego w cywilizację, która go niszczy. Obecnie V. cieszy się opinią najpopularniejszego żyjącego pisarza zza Oceanu. Pol. tłumaczem jego dzieł jest m. in. L. Jęczmyk.
- Vonnegut Kurt, (ur. 1922)
- VONNEGUT, Kurt (1922-2007)
- HILL, George Roy (1921-2002)...