Reklama

Wells Herbert George

(1866-1946)

powieściopisarz ang. Syn ogrodnika i pokojówki, zanim uzyskał stypendium do londyńskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, terminował w kantorze tekstylnym. Studiował pod kierunkiem T. Huxleya, sławnego zoologa i propagatora darwinizmu, który wywarł znaczny wpływ na twórczość W. Sukces czytelniczy i finansowy przyniosły pisarzowi utwory z gat. fantastycznonaukowych, należące do tzw. romansów naukowych: Wehikuł czasu (1895) - ukazujący ludzkość podzieloną na dekadenckich Elojów i żywiących się ich mięsem Morloków, zamieszkujących wnętrze Ziemi, Wyspa doktora Moreau (1896) - historia naukowca, który za pomocą zabiegów chirurgicznych usiłuje nadać małpom ludzką postać, Niewidzialny człowiek (1897) - utwór podejmujący problem moralnej odpowiedzialności uczonego i wynalazcy, Wojna światów (1898) - apokaliptyczna wizja najazdu Marsjan na Ziemię (radiowa adaptacja powieści autorstwa O. Wellesa wywołała panikę w Stanach Zjednoczonych), Pierwsi ludzie na Księżycu (1901). Po utworach z dziedziny fantastyki naukowej W. zwrócił się w stronę powieści obyczajowo-społ., pisanej w realistycznej konwencji: Miłość i pan Lewisham (1900), Kipps (1905), Anna Weronika (1909), Tono-Bungay (1909), Historia pana Polly (1910). Ostatnia grupa utworów W., na którą składają się dyskursywne, dydaktyczne powieści-traktaty i utopie, obejmuje tytuły: Współczesna utopia (1905), Nowy Makiawel (1911), Nieśmiertelny ogień (1919), Ludzie jak bogowie (1923), Ojciec Krystyny Alberty (1925) i in. Na uwagę zasługują także dzieła encyklopedyczne W. z dziedziny historii - Historia świata (1920), biologii - Nauka o życiu (1931) i ekonomii - Praca, bogactwo i szczęście ludzkości (1932). W pamięci potomnych W. przetrwał głównie jako autor słynnych powieści fantastycznonaukowych z pierwszego okresu twórczości.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama