(1903)
powieść J. Londona, przynosząca sugestywny obraz dzikiej przyrody, na której tle ukazane są losy głównego bohatera, Bucka. Buck jest miejskim psem, krzyżówką bernardyna i owczarka szkockiego. Wiedzie spokojny żywot na farmie sędziego Millera, usytuowanej na Południu. Gdy wybucha gorączka złota, tłumy awanturników ciągną na Północ, do Klondike na Alasce. Porwany i sprzedany Buck trafia do psiego zaprzęgu. Głód, zimno i wysiłek sprawiają, że mięśnie zwierzęcia twardnieją i odradza się w nim pierwotny instynkt przeżycia. Z karkołomnej wyprawy w głąb dzikiej przestrzeni, gdzie zabierają psa trzej poszukiwacze złota, jedynie on uchodzi z życiem. Człowiek imieniem Thornton, który przygarnia Bucka, staje się jego przyjacielem i bogiem. Dla nowego pana Buck zdolny jest do wielkich wyczynów. Gdy Thornton zginie z rąk Indian, pies powróci do stanu pierwotnej dzikości i dołączy do wilków.
- LONDON, Jack, właśc. John Griffith...
- London Jack, właśc. John Griffith L., (1876-1916)
- London Jack, właśc. John Griffith L., (1876-1916)