układy tabelaryczne; na ich podstawie określa się zależność wartości log. funkcji zdaniowych od wartości log. ich argumentów; często nazywane tablicami zero-jedynkowymi, a operowanie nimi - zero-jedynkową metodą sprawdzania (prawdziwość zdań oznacza się cyfrą 1, fałszywość - 0); m.l. zostały wprowadzone w 2. poł. XIX w. przez Ch. S. Peirce'a i E. Schrödera.
ZDAŃ RACHUNEK, PEIRCE
- uklad programowalny, (uklad logiczny programowalny,...