przeciwstawność kciuka lub palucha w stosunku do pozostałych palców, ułatwiająca mocne chwytanie walcowatych przedmiotów, np. konarów drzew; ch. k. jest cechą naczelnych, zanikłą u nóg człowieka (w związku z dwunożnym sposobem chodzenia).
CHWYTNOŚĆ KOŃCZYN
Dzieje medycyny