(med.)
rodzaj znieczulenia miejscowego wyłączającego pewien odcinek obwodowego układu nerwowego; stosuje się w przypadkach urazów, wstrząsów, złamań kości, w stanach zapalnych; ma działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i rozszerzające obwodowe naczynia krwionośne; polega na wstrzykiwaniu roztworów leków znieczulających, gł. nowokainy i jej pochodnych, często z dodatkiem hormonów kory nadnerczy.