stan polegający na b. szybkich i częstych skurczach przedsionków (240-340 skurczów na min. w trzepotaniu i 340-600 w migotaniu); w trzepotaniu mięśnie przedsionków kurczą się całkowicie, ale komory serca rzadko dotrzymują kroku przedsionkom, ponieważ okres refrakcji układu przewodzącego jest dłuższy niż mięśnie przedsionków; z kilkuset pobudzeń przedsionków tylko część dociera do komór (100-200). W migotaniu przedsionków mięśnie przedsionków kurczą się niecałkowicie, jama przedsionka nie opróżnia się nigdy z zawartej w niej krwi, a jego ściana stanowi warstwę drgających włókien mięśniowych.
DEFIBRYLACJA ELEKTRYCZNA, NIEMIAROWOŚĆ, ARYTMIA
- PROPRANOLOL, inderal