zmiany w tkance płucnej zwiększające objętość przestrzeni powietrznych , przy zaniku elementów sprężystych, destrukcji ściany pęcherzyków płucnych i zmniejszeniu liczby naczyń włosowatych płuc; zmiany te powodują upośledzenie wydolności oddechowej; najczęściej rozwija się w przebiegu astmy oskrzelowej lub przewlekłego nieżytu oskrzeli; gł. objawy to uczucie duszności przy wysiłku, sinica, beczkowata klatka piersiowa o małej ruchomości; w zaawansowanych przypadkach - niewydolność prawokomorowa (tzw. serce płucne).
SINICA, ODMA OPŁUCNOWA, PYLICA PŁUC, ZANIECZYSZCZENIA POWIETRZA