malaria
choroba pasożytnicza wywołana przez 4 gat. zarodźców z rodzaju Plasmodium - zarodźca ruchliwego, pasmowego, sierpowatego oraz owalnego; przenoszona przez komary z rodzaju Anopheles; okres wylęgania od kilku dni do kilku miesięcy; choroba rozpoczyna się dreszczami i wysoką gorączką, czemu towarzyszą bóle głowy, nudności, wymioty, niekiedy biegunka; w końcowym okresie napadu pojawiają się obfite poty i następuje gwałtowne obniżenie temp.; napady gorączki pojawiają się co 48 godzin w przypadku trzeciaczki (wywołanej przez zarodźca ruchliwego) lub co 72 godziny w przypadku czwartaczki (wywołanej przez zarodźca pasmowego); leczenie preparatami chininy; zwł. wynalezioną w latach 30. XX w. chlorochiną; występuje gł. na obszarze Afryki (Kenii, Tanzanii, RPA) oraz Azji Płd.-Wsch. (Indie, Tajlandia); rocznie na świecie zapada na nią od 300 (wg WHO) do 515 (wg badań z uniw. w Oksfordzie) mln osób; wg "Nature" (2004) międzynar. zespół naukowców opracował na bazie artemisyny lek pn. OZ 277, dobrze tolerowany przez ludzki organizm, co rodzi nadzieję opanowania malarii.