znana tylko z opisów w świątynia w Jerozolimie wzniesiona na wzgórzu Moria w X w. p.n.e. przez króla Salomona; w kształcie nawiązywała do architektury fenickiej (budowniczymi byli Fenicjanie z Tyru); prostokątna budowla składająca się z przedsionka (wejście na krótszym boku), miejsca świętego z ołtarzem i stołem na chleby oraz sanktuarium, w którym przechowywano Arkę Przymierza; otoczona dziedzińcem, na którym znajdował się ołtarz i basen do ablucji; zburzona 587 p.n.e. przez Nebokadnezara II, odbudowana po 538 p.n.e.; na jej miejscu za panowania Heroda (37-04 p.n.e.) wzniesiono monumentalną świątynię o formach hellenistycznych, którą zburzyli Rzymianie (71 n.e.); do dziś zachował się tylko fragment muru oporowego otaczającego dziedziniec, zw. Ścianą Płaczu.
FENICKA SZTUKA,
TEMPLARIUSZE,
MENORA,
ŚCIANA PŁACZU,
SALOMON
