Meléagros
(mit. gr.) heros etolski, syn króla Kalidonu, Ojneusa i Altei; pokierował łowami na zesłanego przez Artemidę olbrzymiego dzika pustoszącego pola; w sporze o jego skórę i głowę między uczestniczącymi w łowach Etolczykami i Kuretami w zamieszaniu zabił braci swej matki; wzburzona matka spaliła wówczas głownię, z którą związane było jego życie, co sprawiło, że zmarł w mękach, a skruszona matka powiesiła się z rozpaczy; mit wykorzystany m.in. przez Sofoklesa i Eurypidesa, w sztuce renesansowej, a także przez St. Wyspiańskiego.
- MELEAGER Z GADARY, Meléagros (140-70 p.n.e.)...
- Dejanira, wmit. gr . córka króla...
- ŁOWY KALIDOŃSKIE, (mit. gr.) polowanie...