(480-ok. 406 p.n.e.)
najmłodszy z trójki wielkich (obok Sofoklesa i Ajschylosa) tragików greckich; miał napisać 92 dramaty, z których do naszych czasów zachowały się m.in. Alkestis, Andromacha, Bachantki, Błagalnice, Elektra, Fenicjanki, Hekabe, Herakles, Heraklidzi, Ifigenia w Aulidzie, Ion, Medea, Orestes, Trojanki i dramat satyrowy Cyklop. Pozostawał w bliskim kontakcie z filozofami (Sokrates, Anaksagoras, sofiści). W jego dramatach chór traci na znaczeniu, a coraz większego znaczenia nabiera psychologiczna charakterystyka postaci i psychologiczna motywacja ich działań; okazał się mistrzem w tworzeniu postaci kobiecych. U widzów ateńskich nie znalazł wielkiego uznania, ale następne pokolenia ceniły go wyżej niż poprzedników.
WILAMOWITZ-MOELLENDORFF, ELEKTRA, TRAGIKOMEDIA, PENTEUS, CHÓR, OCHŁOPKOW, JOKASTA, AGATON, MELEAGER, KASPROWICZ