(mit. gr.) w staroż. miejsce, gdzie po śmierci udawały się dusze; w części przeznaczonej dla złych ludzi, strzeżonej przez Cerbera, zw. strefą Tartaru, płynęły muliste, zatrute rzeki Acheront, Pyriflegetont, Kokytos i Styks, a dusze doświadczały tam nieopisanych cierpień; ze znanych postaci przebywali tam m.in. Tantal i Syzyf; dla ludzi prawych przeznaczona była inna część P., zw. Polami Elizejskimi, gdzie pędzono życie w pokoju, szczęśliwości i zgodzie, wśród pięknych krajobrazów; Krainą Zmarłych władali Hadesi jego żona Persefona, mając za służbę erynie, furie, gorgony, harpie; o miejscu pobytu każdej duszy decydował trybunał umarłych złożony z trzech sędziów: Minosa, Ajakosa i Radamantysa; koncepcja P. z czasem ulegała rozmaitym modyfikacjom.
- podziemia, 1. „szkolna szatnia”;...
- PODZIEMIE ZBROJNE W POLSCE, (hist. 1)
- PODZIEMIE ZBROJNE W POLSCE, (hist. 2)