BIZMUT

Bi, bismuthum

pierwiastek chem. należący do grupy azotowców; liczba atom. 83, masa atom. 208,98; różowobiały, kruchy, łatwo topliwy, dość bierny chem. metal; temp. topnienia 271°C, temp. wrzenia 1560°C, gęstość 9,79 g/cm³; b. ma jeden izotop trwały; w przyrodzie występuje w stanie rodzimym oraz w minerałach (gł. bizmutynit i bismit); stosowany do wytwarzania łatwo topliwych stopów (stop Wooda, Rosego) używanych np. do wyrobu bezpieczników elektr.; związki b. są stosowane w przem. szklarskim i ceramicznym oraz w lecznictwie (np. dermatol).

ZŁOTO, Bi, LUT, AZOTOWCE, ALCHEMIA, DERMATOL, BIZMUTYN, ŁATWO TOPLIWY STOP, LUT, DIAMAGNETYKI

• bizmut, (Bi)
• BIZMUTU BŁYSZCZ,
• BIZMUTYN, bizmutynit, błyszcz...