(1693-1762)
astronom ang., prof. w Oksfordzie, od 1742 dyr. Greenwich Observatory i astronom królewski; poszukując efektu paralaksy odkrył 1728 aberrację światła, uzyskując pierwszy bezpośredni dowód obserwacyjny ruchu Ziemi wokół Słońca; z wielkości aberracji obliczył prędkość światła bliską rzeczywistej; 1748 ogłosił odkrycie innego efektu odpowiedzialnego za zmianę pozycji gwiazd na niebie nutacji, będącej skutkiem wahań osi ziemskiej; prowadził złożone pomiary średnic Wenus, Marsa, Jowisza, Saturna i jego pierścieni.
GRAHAM, ABERRACJA