znaki umowne stosowane do zapisu liczb w staroż. Rzymie: I (1), V (5), X (10), L (50), C (100), M. (1000); pochodzenia etruskiego (ok. 500 p.n.e.), przypominają c. greckie z okresu klasycznego (od VI-V w. p.n.e.); identyczne z literami, ale jest to wynikiem ich stopniowej ewolucji; ze względu na brak zera i trudności w wykonywaniu zadań rachunkowych na piśmie (stosowano do obliczeń żetony) zastąpione w późnym średniowieczu przez c. Arabskie.
ARABSKIE CYFRY, CYFRY ARABSKIE, CYFRY
- RZYMSKIE CYFRY, zapis cyfr przejęty...
- cyfra, napisać na tablicy jakąś...
- krój, ( font , fount , type...