podstawowy dział topologii algebraicznej; bada kszałt przestrzeni topologicznych, dokonując ich klasyfikacji i grupując ilościowo przy pomocy tzw. niezmienników natury algebraicznej; zapoczątkowana 1895 przez H. Poincarégo, który wykorzystał t.h. dla celów geometrii różniczkowej rozmaitości; ostatnio wyodrębnił się z niej dział tzw. algebry homologicznej; h.t. stosowana jest w geometrii różniczkowej, geometrii analitycznej oraz analizie.
- Baer Karl Ernst, (1792-1876)