stop miedzi z innymi metalami - z wyjątkiem cynku ( mosiądz) i niklu; produkowane są m.in. b.: cynowe (3-25% Sn), aluminiowe (2-12% Al), ołowiowe (20-40% Pb), krzemowe (ok. 3% Si), berylowe (2-3% Be), manganowe (5-12% Mn), wieloskładnikowe b. specjalne; posiada brązowe zabarwienie; z czasem, pod wpływem czynników atmosferycznych, pokrywa się zielononiebieską patyną (grynszpan), którą pozostawia się ze względu na jej wartości ochronne, a także dekoracyjne. W sztuce i rzemiośle b. stosowano od czasów staroż.; w czasach prehistorycznych z b. wyrabiano narzędzia (igły, noże), broń (siekiery, groty dzid i strzał, miecze), ozdoby (naszyjniki, paciorki, bransolety); z czasów antycznych pochodzą brązowe posągi, dzieła rzeźbiarzy starożytnej Grecji; w średniowieczu b. stał się popularnym materiałem do wyrobu przedmiotów kultu religijnego (kadzielnice, świeczniki, dzwony, relikwiarze), a w miarę rozwoju sztuki odlewniczej wykonywano zeń także rzeźbiarsko zdobione drzwi, płyty nagrobne; w XVII i XVIII w. powstaje wiele dzieł sztuki użytkowej (często złoconych): kraty, ramy zwierciadeł, balustrady, przyrządy kominkowe, oprawy zegarów, naczynia, okucia mebli, kandelabry; w XIX w. wychodzi z powszechnego użycia w przem. artystycznym, pozostaje jako tworzywo w rzeźbie, nadto w przem. maszynowym (łożyska, tuleje, koła zębate), do produkcji aparatury chem. i papierniczej, do wyrobu dzwonów, sprężyn, bicia monet.
EZERO, DEGAS Edgar Hilaire, ETRUSKA SZTUKA, STOP, BRĄZOWANIE, CYNK, EMPIRE, TORQUES, LAMPA, DELFY
- brąz, posąg odlany z brązu,...
- brąz, „narkotyk: heroina”...
- BRĄZ GLINOWY,