całość zjawisk i własności materii związanych z wzajemnym oddziaływaniem na siebie ciał, poprzez pole magnetyczne, np. oddziaływanie między magnesami, między przewodnikami z prądem elektrycznym lub między przewodnikiem z prądem elektrycznym a magnesem; właściwości magnetyczne znajdują wytłumaczenie na gruncie elektronowej struktury ciał; makroskopowe właściwości substancji (dia-, para-, ferromagnetyzm) wynikają z właściwości wchodzących w ich skład atomów i ich jąder, jonów oraz cząsteczek; m. jest przedmiotem badań od starożytności (VII-VI w. p.n.e.); w XVI w. W. Gilbert odkrył, że Ziemia zachowuje się jak magnes oraz rozgraniczył wyraźnie m. od elektryczności; w XVIII w. Ch.A. Coulomb opisał ilościowo oddziaływania pomiędzy magnesami; w XIX w. S.D. Poisson wprowadził do opisu tych oddziaływań teorię potencjału, a H.Ch. Oersted i M. Faraday odkryli związki między m. i elektrycznością; na przełomie XIX i XX w. P. Curie, P.E. Weiss i P. Langevin wzbogacili znacznie teorię m., a W. Heisenberg wyjaśnił w oparciu o mechanikę kwantową zjawiska ferromagnetyzmu.
- magnetyzm, zjawisko magnetyzmu,...
- magnetyzm, zespół zjawisk fizycznych...
- magnetyzm ziemski, pole magnetyczne, którego...