wielkość wektorowa H, charakteryzująca pole magnetyczne; określana zwykle za pomocą siły mechanicznej, z jaką pole magnetyczne działa na prąd elektryczny (prawo Biota-Savarta); w układzie jednostek SI (i MKSA) n.p.m. wyraża się w A/m (amper na metr), a w CGS - w erstedach (Oe). N.p.m. nie zależy od ośrodka, można je uważać za cechę charakterystyczną pola wytworzonego przez źródła zewn. (magnesy trwałe, elektromagnesy i in.) w stosunku do rozpatrywanego obszaru; do pomiaru n.p.m. służą cewki zawierające wiele zwojów przewodnika na płaskim lub cylindrycznym rdzeniu oraz potencjomierze magnetyczne.
POLE ELEKTROMAGNETYCZNE, POYNTINGA-UMOWA WEKTOR, MAGNETYCZNE JEDNOSTKI, ERSTED, POLE MAGNETYCZNE, DEFLEKTOMETR
- natężenie pola magnetycznego, wielkość wektorowa...
- dipol magnetyczny, najprostszy w formie...
- podatność magnetyczna, wielkość fizyczna charakteryzująca...