część przestrzeni zawierająca połączone ze sobą elementy wykonane z materiałów ferromagnetycznych, tworzących zamkniętą drogę, przez którą przepływa strumień indukcji magnetycznej, wytworzony za pomocą magnesu trwałego lub cewki z prądem; do o.m. stosuje się (analogicznie jak do obwodu elektr.) prawa Ohma i Kirchhoffa, przy czym zamiast wielkości charakteryzujących prąd elektr. (to jest natężenia prądu elektr., siły elektromotorycznej i rezystancji) występują odpowiadające im wielkości: strumień indukcji magnet., siła magnetomotoryczna i reluktancja (opór magnetyczny); analogia ta ma charakter tylko formalny, gdyż o.m. różni się od obwodu elektrycznego zjawiskami fizycznymi, które w nim zachodzą; np. przepływowi strumienia magnetycznego nie towarzyszy przepływ żadnych cząstek materialnych, stąd przy stałej wartości strumienia magnet., nie wydziela się ciepło Joule'a, nie istnieją także izolatory strumienia magnetycznego, co powoduje duże jego rozpraszanie poza obwodem; o.m. stosuje się przy konstrukcji transformatorów, dławików, silników elektrycznych, prądnic, elektromagnesów, przekaźników, itp.
- obwód magnetyczny, analog obwodu elektrycznego...
- moment dipolowy magnetyczny, wielkość wektorowa...
- obwód drgający, obwód elektryczny zawierający...