ciało stanowiące źródło stałego pola magnet. Właściwości takie wykazują niektóre minerały, zwł. magnetyt i piryt magnetyczny; gł. jednak m.t. uzyskuje się przez magnesowanie materiałów z grupy ferromagnetyków magnetycznie twardych; przy zastosowaniu m.t. uzyskuje się, bez dostarczania energii z zewn., pola magnet. o indukcji kilku dziesiątych Tesli; "trwałość" m.t. polega na zachowywaniu ich własności magnet. w czasie i przy niewielkich zmianach temp. oraz wstrząsach; do opisu własności m.t. stosuje się pojęcie momentu magnetycznego oraz umowne pojęcie biegunów magnet. oznaczających punkty, w których skupiają się linie sił pola magnet. wytworzonego przez magnes; m.t. znajdują liczne zastosowania w kompasach, prądnicach, silnikach elektr., głośnikach, mikrofonach, elektr. przyrządach pomiarowych, a także takich urządzeniach elektronicznych, jak: magnetrony, lampy o fali bieżącej, mikroskopy elektronowe itp. Nazwa magnes używana była już w starożytności przez Greków do określania kamienia przyciągającego inne kawałki tego samego materiału i pochodzi od nazwy miasta Magnezja w Azji Mniejszej, gdzie ten rodzaj minerału występował; była to ruda żelaza znana obecnie pod nazwą magnetyt. Pierwsze świadectwa badań własności magnet. ciał pochodzą z VII-VI w. p.n.e.
- magnes trwały, ciało stanowiące źródło...
- magnes ferrytowy, magnes trwały, wykonany...
- NACHYLENIE MAGNETYCZNE, .