Rh, rhodium
pierwiastek chem. należący do grupy kobaltowców; liczba atom. 45, masa atom. 102,9, temp. topn. 19663°C, temp. wrz. 3727100°C, gęstość 12,4 g/cm3; posiada jeden izotop trwały; srebrzystobiały, twardy, kruchy, trudno topliwy, ciężki metal szlachetny; b. odporny na działanie czynników chem.; rozdrobniony wolno ulega działaniu gorącej wody królewskiej; w przyrodzie występuje w postaci naturalnych stopów, np. w platynie surowej lub jako domieszka złota; stosowany do wytwarzania trwałych i dobrze odbijających światło powłok elektrolitycznych oraz jako katalizator; w stopach (np. z platyną) do wyrobu termoogniw, tygli, parownic; odkryty 1804 przez W. Wollastona.
PLATYNOROD, KARBONYLKI, KOBALTOWCE, RHODIUM, WOLLASTON, PLATYNOWCE, Rh