Reklama

ŚWIATŁO

promieniowanie elektromagnetyczne o długości fali 380-760 nm, wywołujące wrażenie wzrokowe w oku ludzkim; często przez ś. rozumie się również promieniowanie podczerwone i nadfioletowe (niewidzialne dla oka, lecz o podobnych własnościach jak ś. widzialne), przy badaniu których stosuje się metody optyczne; ś. można też traktować jako strumień cząstek (fotonów); ś. oddziaływając z materią wywołuje wiele zjawisk, które świadczą o jego charakterze falowym (np. dyfrakcja, interferencja, polaryzacja) lub cząsteczkowym (np. fotoefekt, jonizacja, zjawisko Comptona) - ta dwoistość natury ś. nosi nazwę dualizmu korpuskularno-falowego; w próżni ś. rozchodzi się z prędkością c=2,99792458108 m/s, w innych ośrodkach - z prędkością mniejszą, równą ilorazowi c i współczynnika załamania danego ośrodka; źródłami ś. są gwiazdy, lampy wyładowcze, lampy fluorescencyjne, niektóre organizmy żywe itp.; ś. zawierające wszystkie długości fal w proporcjach takich, jak w promieniowaniu słonecznym, daje wrażenie światła białego.

Reklama

Tabele:

PRZESUNIĘCIE KU CZERWIENI, FOTOCHEMICZNE REAKCJE, JASKRAWOŚCIOMIERZ, SNELL VAN ROYEN, FOTOPOLIMERYZACJA, UKŁADY SYGNAŁÓW, AUTOKOLIMACJA, ŚWIATŁOCZUŁE SZKŁO, LAMBERTA PRAWO, FOTOKATODA

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama