kwant energii pola elektromagnetycznego, cząstka elementarna o masie spoczynkowej m 0 = 0, l liczbie spinowej s = 1, nie posiadająca ładunku elektrycznego ani momentu magnetycznego, poruszająca się z prędkością światła w próżni. F. jest porcją (kwantem) promieniowania elektromagnetycznego; jego energia (E), pęd (p) i masa relatywistyczna (m) zależą od częstotliwości (ν) promieniowania i są równe: E = hν, p = hν /c, m = h ν /c2, gdzie: h = 6,62491*10-34 Js - stała Plancka. F. powstają w wyniku przejścia atomu lub jądra atomowego z wyższego na niższy poziom energetyczny. I odwrotnie - gdy atom lub jądro pochłania f., to przechodzi z niższego na wyższy poziom energetyczny. Ponieważ różnica energii pomiędzy poziomami energetycznymi jest ściśle określona, wielkość f. emitowanych lub absorbowanych przez dany atom lub jądro nie może być dowolna, lecz jest równa tej różnicy. Wynikiem absorpcji f. może być zjawisko fotoelektryczne lub fotoreakcja jądrowa. Hipotezę istnienia f. wysunął 1905 A. Einstein na podstawie koncepcji kwantów M. Plancka. Opisem właściwości f. zajmuje się elektrodynamika kwantowa.
- foton, cząstka elementarna...
- LICZNIK FOTONÓW, przyrząd do pomiaru...
- kwant światła, foton.