mieszanina drobno zmielonych tlenków niektórych metali (zwykle żelaza: Fe2O3, FeO) oraz proszku metalicznego glinu (aluminium) pozostających w odpowiednim stosunku wagowym (w przypadku tlenków żelaza ok. 3,5 : 1); po zainicjowaniu na powierzchni t. procesu spalania, dalej przebiega on samorzutnie aż do wyczerpania materiału; w tym czasie następuje redukcja tlenków metalu przez aluminium, w wyniku czego powstaje tlenek aluminium w postaci żużla oraz płynny metal o wysokiej temperaturze (dla żelaza - ok. 2500oC); stosowany do łączenia końców elementów metalowych wprowadzonych do formy odlewniczej i tam zalewanych ciekłym metalem uzyskanym z t.; największe znaczenie ma spawanie tą metodą szyn tramwajowych; stosowany także jako składnik pocisków i bomb zapalających.
TERMIT
Nauki ścisłe
SOLFUGI, SPAWANIE, INSEKTUARIUM, ALUMINOTERMIA